به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، کامبیز کبیری ۳۰ آبان ۱۴۰۱ با اعلام این خبر گفت: «دژ کهن و مشهور "لمبسر" با ارتفاع ۱۲۲۵ متر از سطح دریا، در سه کیلومتری شمال شرق شهر رازمیانمرکز بخش الموت غربی و در غرب دره عمیق رودخانه نینه‌رود (از شاخابه‌های شاهرود)، قرار گرفته است.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی با اشاره به اینکه قلعه لمبسر به عنوان نایب‌الحکومه و یا زمستان‌گاه قلعه الموت، با بیش از شش هکتار وسعت، بزرگ ترین دژ منطقه الموت بهشمار می‌رود افزود: «مسیر دسترسی به قلعه از طریق دو دروازه به ترتیب دروازه شمال شرقی با ارتفاع و شیب بسیار تند که قلعه را از هرتعرضی مصون می‌دارد و دروازه جنوب غربی همراه با اتاق نگهبانی و توقفگاهی به صورت چرخشی است.»
این باستان‌شناس تصریح‌کرد: «در دوره اسلامی و در زمان حکومت حسن صباح، ساکنین قلعه لمبسر دو قوم "رشاموج" و "لامسالار" بودند که پیشوای اسماعیلیان جمعی از فداییان را به همراه "کیا بزرگ امید رودباری" در سال ۴۸۹ هجری برای تسخیر آن فرستاد، کیابزرگ بیست سال در قلعه لمبسر ساکن بود و پس از درگذشت حسن، جانشین و فرمانروای قلعه الموت شد. »
کبیری گفت: «طی ۱۷۰ سال فرمانروایی اسماعیلیان در الموت، قلعه لمبسر که در متون تاریخی به "کلید قلاع گیلان" نیز ملقب است، جایگاه بسیار مهمی در منطقه البرز مرکزی داشته تا جایی که پس از سقوط قلعه الموت و فتح آن توسط هلاکوخان، یک و نیم سالی را در برابر محاصره و یورش مغولان پایداری کرد و عاقبت با شیوع بیماری وبا در میان ساکنان قلعه در سال ۶۵۵ هجری به تصرف تاتارها درآمد. »
سرپرست هیئت باستان‌شناسی اظهار کرد: «این قلعه برای نخستین بار در سال ۱۳۸۸ توسط حمیده چوبک مدیر پایگاه الموت، مورد کاوش‌باستان‌شناختی قرار گرفت که از نتایج آن می‌توان به شناسایی بنایی به صورت ردیفی از اتاق‌های مستطیلی با کاربری انبار و سربازخانه و مقادیری از آثار منقول فرهنگی از دوره اسماعیلیان تا عصر سادات مرعشی و اوایل دوره صفوی اشاره کرد.»
او افزود: «از جمله یک قلعه فلزی کوچک از دوره اسماعیلیان موسوم به "قطب" که از اجزای آلت نجومی اسطرلاب است.»
کبیری با اشاره به برج‌های دفاعی که از دیگر عناصر معماری لمبسر، هستند تصریح کرد: «برج‌های مدور این قلعه با اینکه روی در خرابی دارند، اما کماکان تسلط و برتری خود را به دره‌های اطراف، جلگه جنوبی و زمین شیبدار قلعه حفظ کرده‌اند.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی اظهار کرد: «بر این اساس، هدف از کاوش‌های این فصل از قلعه لمبسر در ترانشه E۳۱؛ شناسایی و خواناسازی برج آسیب دیده غربی، در جهت مطالعه ساختاری (کالبدی)، استحکام‌بخشی شالوده و به‌کارگیری مجدد سنگ‌های فروغلتیده در مرمت بخش‌های تخریب‌شده آن است.»
او در پایان گفت: «از جمله نتایج این فصل می‌توان به شناسایی یک دیوار خشتی با شالوده سنگی در پشت برج مدور مذکور همراه باکشف مقادیری سفال و کاشی از نوع سفال اسگرافیاتو و کاشی‌های تک‌رنگ (فیروزه، آبی روشن، سفید و سیاه) مربوط به قرون میانی اسلامی، اشاره کرد.»
انتهای پیام/
